وطن یعنی صف   نون  و  صف شیر        وطن  یعنی   همش   درگیر  ، درگیر

 وطن یعنی همین بنزین همین نفت            همین  نفتی  که  توی سفره ها رفت

 وطن یعنی  همین   سهمیه بندی             وطن    یعنی     کمربند   و    ببندی

وطن یعنی لیسانس ، علاف ، بیکار           همش چایی ،  همش قلیون  و  سیگار

وطن  یعنی  خیابان خواب ،  معتاد           پسرهای   فرار   ،      ای داد   ای داد 

وطن  یعنی   تموم   سهم   ملت              یه   تیکه    نونه    و     باقی  خجالت

وطن  یعنی   من و تو  در  محافل            ز   درد      اجتماع      خویش    غافل

وطن   یعنی    پلیس     پیشگیری            که   گیر  میده   بهت    تا    سن  پیری

وطن  یعنی   اداره   ،     زیر میزی          اگه  بیشتر  بدی  ؛   بیشتر  عزیزی !

وطن  یعنی  هزاران  پشت  کنکور           فدای    مدرک   از   گهواره   تا   گور

وطن   یعنی      امیر   قلعه نوعی!         (  اونم  ما  رو  گیر آورده    به نوعی! )

وطن  یعنی    هزاران  خونه خالی           زن   کوچه نشین    ،     مرد   زغالی

. . .

وطن  یعنی    حقوق   حقه   زن             : همه خوبن  به  جز    مادر زن    من!

وطن  یعنی   یه    دانشگاه آزاد              که   کلی    شهر ها  رو    کرد   آباد!

وطن  یعنی    لباس   برمودایی              (  ولی   تیپ   قشنگیه  ؛  خدایی !!! )

. . .

وطن  یعنی  که اصلاحات چینی              وطن  یعنی   یه  روز   خوش    نبینی!

وطن  یعنی   همین  آیینه دق!                وطن  یعنی    خلایق   هر   چه   لایق